Zamanın Unuttuğu Masal: Kapadokya 🏜️🎈

Burası yalnızca bir coğrafya değil…
Burası, rüzgârın taşı oyduğu;
insanın taşa hayat üflediği;
zamanın ise sanki unutulmak istercesine durakladığı bir yer: Kapadokya.

Binlerce yıl öncesine uzanan bu topraklar,
lavların şekillendirdiği peri bacalarıyla
gökyüzüne masallar yazıyor her sabah.
Gün doğarken yüzünü okşayan o ilk rüzgârda
Hititlerin, Romalıların, Bizanslıların nefesi var…

Ve sonra göğe yükselen rengârenk balonlar...
Her biri, gökyüzüne bırakılmış bir hayal gibi.
Aşağıda taş oyma evler, yer altı şehirleri,
sıcacık bir tandır ekmeğinin kokusu,
kil taşına kazınmış bir tarih,
ve gözlerinde büyüyen sonsuzluk hissi…

Kapadokya, sadece görülmez;
Kapadokya hissedilir, solunur, yaşanır.
Burası toprağın dile geldiği,
sessizliğin bile anlam kazandığı bir dünya parçası.

Gün batarken kızıl bir örtü serilir vadiye.
Ve o anda anlarsın:
Bazı yerler anlatılmaz, sadece gidilir.
Bazı manzaralar sadece gözle değil,
kalple seyredilir.

📍 Eğer bir gün yolun düşerse Kapadokya’ya,
yanına sadece valizini değil;
merakını, hayranlığını ve sessizliğini de al.