Yolda Bir Masal: Jacob Witzling'in El Yapımı Kabinli Kamyoneti

Jacob Witzling’in kamyonuna ilk bakışta “bu ne böyle?” diyorsun. Biraz garip. Hatta fazla eski, fazla ahşap. Sonra yavaş yavaş detayları görüyorsun. Ve bir noktada fark ediyorsun ki bu, bir taşıttan çok daha fazlası. Bir yaşam biçimi.

1979 model Ford F-250'nin arkasına inşa edilmiş bu kabin, Jacob’ın marangoz eliyle şekillenmiş, sabrıyla sabırlanmış bir yapı. Kullanılan her tahta parçası bir yerden kurtarılmış. Yani “güzel” olsun diye değil, “kullanılabilir” olduğu için seçilmiş. Ama sonuç? Gerçekten güzel. Doğal. Hatta sessizce etkileyici.

Küçücük bir alan. İçeride loft tipi bir yatak var. Alt katta küçük bir mutfak, oturmalık bir yer, birkaç eşya. Her şey olması gerektiği kadar. Ne fazlası var ne süsü. Ama insanın içine siniyor. Sanki yıllardır oradaymış gibi.

Jacob bu kabini partneri Sara ile birlikte tasarlamış. Yolda yaşamak için. Duraklayarak, yavaşlayarak, gereksiz şeyleri geride bırakarak… Gövdesi eğimli, kenarları kıvrımlı çünkü yolda savrulmasın istemişler. Yani estetik, işe yarasın diye düşünülmüş. Göstermek için değil, yaşamak için.

Bu projede bir şey gösterilmiyor aslında. Tam tersine, her şey kendi halinde. Ne "vizyon", ne "inovasyon", ne "çığır açan fikirler"... Sadece düşünülmüş, yapılmış ve kullanılıyor. En güzeli de bu: Gösterişsiz ama sağlam. Kendi halinde ama etkileyici.

Jacob’ın kamyonu bize devrim yapmıyor. Ama küçük bir şeyi hatırlatıyor: Bir şey illa büyük, pahalı ya da yeni olmak zorunda değil. Biraz emek, biraz malzeme, biraz da gerçekten istemek yeter. Yaşam dediğimiz şey bazen sadece bu kadar basit.